6 Mayıs 2011 Cuma

Evanescence - Fallen

Birgün bir rock grubunu bu kadar seveceğimi hiç düşünmezdim, hele ki benim gibi vıcık vıcık pop müzik dinleyen biri. Ancak Evanescence ilk dinleyişte bile farklı birşeyler olduğunu hissettirmişti bana. Daha popüler bir rock grubu olacakları kesindi. Popülerden kastım, sabah akşam pop, r&b çalan müzik kanallarında bile gündüz saatinde videoları gösterilebilen bir grup, işte bunu kastediyorum.
01 - Going Under (10/10)
Albümün açılış parçası ve ikinci single'ı, sert elektro gitar sesleri, Amy Lee'nin muhteşem vokalleri ve birkaç piyano notası ile başlıyor. Şarkı ilerlerken içine giriyorsunuz ve aslında ne kadar sakin bir şarkı olduğunu anlıyorsunuz. Şarkının en hoşuma giden kısmı köprü bölümü ve ardından gelen gitar solosu ise dinlemeye değer. Akustik versionu da mutlaka dinlenmeli.
02 - Bring Me To Life (10/10)
İşte Evanescence diyince herkesin bildiği şarkılarından birisi. Hatta şarkı o kadar meşhur oldu ki Şebnem Ferah, Özlem Tekin gibi isimler konserlerinde bu şarkıya yer verdiler. Grup, albümün çıkış parçası olarak bunu yayınladı. Video klibinde örümcek adam misali pencerelerde duvarlarda dolaşan, kabuslar gören bir kız hatırlıyorum. Vokallerde Amy Lee'ye Paul McCoy eşlik ediyor. Sözleri, altyapısı ve melodisi ile albümün en catchy parçalarından biri olduğunu söyleyebilirim. Ancak şarkıdan daha fazla haz almak istiyorsanız, sadece Amy Lee'nin vokallerini içeren versionu ve akustik versionunu dinlemelisiniz.
03 - Everybody's Fool (10/10)
Gitar melodisiyle başlayan şarkı daha sonra elektrogitarlar tarafından ele geçiriliyor. Amy Lee'nin güzel sesi ile birlikte şarkıya alışmaya başlıyoruz. Lee'nin Bit-Bit, Xtina gibi popüler kültür ikonlarına özenen kız kardeşine ayar verdiği, albümün son single'ı olarak yayınlanan şarkı, videosuyla da izleyenleri şaşırtmıştır. Şarkının köprü ve nakarat kısımlarında bile enerjisini kaybetmeyip aynı heyecanla sona ulaşması, şarkı bittiğinde insanın içinde bir boşluk açıyor.
04 - My Immortal (10/10)
Evanescence'ın okunuşunu becerebilmeyi bırakın, E'sini bilmeyen tiplerin bile telefon melodisi olarak karşınıza çıkabilecek bu şarkı, tam anlamıyla bir patlama yaşadı. Eğer melankolik bir döneminizdeyseniz, şarkının fazlasıyla hüzünlü havasısizi derinden etkileyecektir. Piyano üzerine kurulu şarkı, nakarattaki yaylılar, Amy Lee'nin vokali ile birleşince vurucu bir hal almıştı. Video klibinde, grup üyelerinden Ben Moody'nin yalnız takılması ve bir süre sonra gruptan ayrılması ironinin ta kendisidir. Lee'nin sadece gitarla söylediği akustik versionu, şarkının güzel yorumlarından bir tanesi. Video klibi için tekrar düzenlenen ve son nakarata farklı öğeler ilave edilen versionu video klibinde dinlenebilir.
05 - Haunted (7/10)
Çift tabakalı vokaller ve ürkütücü arkaplan sesleri ile başlayan şarkı, nakarat ile beraber kendini elektrogitar ve bateriye bırakıyor. Köprüdeki elektrogitar solosu, ardından koro ile birlikte giren leziz Amy Lee vokalleri şarkının en kusursuz yeri başlamış oluyor. Ancak parça, albümün en kısa şarkısı olduğundan çabucak bitiyor.
06 - Tourniquet (8/10)
Sakin bir intronun ardından, elektrogitar ve baterinin kombinasyonu sizi gaza getirmeye yeterli. Altyapısı ile diğer parçalar kadar catchy olan bu parça, intihardan kurtulmuş birinin gözünden dünyayı görmemizi sağlıyor. Grubun bateristi Rocky Gray tarafından, önceki grubu Soul Embraced için yazılan şarkı Amy Lee tarafından keşfedildikten sonra albüme alınmış. Albümün sert sounda sahip parçalarından bir tanesi. Aynı zamanda outrosu ile de grubun ne kadar iyi işler başardığını kanıtlar nitelikte.
07 - Imaginary (7/10)
Bir önceki şarkının sonu ile birleşen introsuyla sert başlasa da, ara kısımlardaki sakin Amy Lee vokalleri, gitar ve piyano ile dinleyenleri yormuyor. Grubun ilk çıkardığı demo albümünde, daha ağır bir versionu bulunan şarkı bu albümde daha profesyonel bir düzenleme ile karşımıza çıkmış. Şarkı albümün daha karanlık kısmının temsilcilerinden bir tanesi.
08 - Taking Over Me (7/10)
Piyano ve vokalin buluşması bu kadar mı güzel olabilir? Kendini karşısındakine teslim etme isteğiyle dolup taşan sözleri, vokaller ile melodiye dökülünce daha da etkileyici hale gelmiş. Köprüden sonraki, sadece piyano ve Amy Lee'nin duyulduğu bir nevi akustik kısım şarkının en güzel bölümü olarak gösterilebilir.
09 - Hello (8/10)
Amy Lee'nin ölen kız kardeşi için yazdığı şarkı, özel statüsünden dolayı bugüne kadar hiçbir konserde söylenmemiştir. Sadece piyano ve Lee'nin içli vokalleri ile devam eden şarkı, bir süre sonra viyolonsel ile buluşuyor. Tiz çıkışlar içeren parça, Lee'nin kusursuz bir soprano olduğunun da kanıtı. Bu parçada duygular akarak gözyaşlarına dönüşüyor.
10 - My Last Breath (10/10)
Albümün, single'lardan sonra bence en radyo dostu parçası. Sözlerinin baştan sona aklıma girdiğini bile farketmeden, şarkıya aşık olmuştum. Diğer parçalara göre ara kısımlarda gayet sakin bir sounda sahip parça, nakaratta ise kararında bir sertlik ile dinleyenlerin eşlik ederken kendilerini duymalarına engel olmuyor. Şarkı köprü kısmıyla dudak uçuklatıp tadına tat katıyor. Son nakaratta üstüste eklenen vokallerin hangisini söyleyeceğimi şaşırıyorum. Ayrıca bence albümün en pozitif parçası.
11 - Whisper (7/10)
Grubun eski demo çalışmalarından gelen parça, tam anlamıyla albümün konseptini tamamlayan bir altyapıya sahip. Şarkı boyunca ara ara duyulan koro şarkı, yaylılar ile doruk noktasına ulaşırken yardımcı oluyor. Ardından gelen elektrogitar solosu ile size unutulmaz bir ziyafet sunan grup, gitgide karmaşıklaşan soundu ile artarak kendini yok ediyor. Sonunda hayatta kalan koro ve yaylılar, şarkı bittiğinde bile aklınızdan çıkmayacak cinsten.
12 - Farther Away (7/10)
Albümün sadece Japonya baskısında yer alan şarkı, konserlerde grubun gözdelerinden. Albüm soundunu çok güzel bir şekilde temsil eden bu parça, nakaratta vocoder efektleriyle bezenmiş Amy Lee vokalleri ile kesinlikle dinlenmesi gereken parçalardan. Köprü kısmı nedense tanıdık geliyor. Şarkı sonlarına doğru Amy Lee'nin bateri eşliğinde "Farther Away" diyerek kendinden geçmesi için bile dinlenilebilir.

Grubun, resmi olarak yayınladığı ilk albümü, müzik piyasasına da harika bir giriş yapmasını sağladı. Gerçi sadece video kliplerindeki parçaları beğenip albümü alanlar, dördüncü şarkıdan öteye geçememiştir ancak yine de hayran kitlelerinin inanılmaz bir şekilde genişlediği de inkar edilemez. Grubun bu kadar popüler olması, eski hayranlarını rahatsız etmiş olsa da bu güzel albümü bizlere ulaşmasını sağlayan grubun kendisinden başkası değildi.

(8/10)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder